چه می شود که شبی بشنوم صدایت را            به درد، گریه کنم زخم روضه هایت را

بگو کجا زده ای خیمه، در کدامین دشت            به این دو چشم که طی کرده رد پایت را

زمان بدون تو امشب چه سرد میگذرد            بـیا که گـرم کـنی مـجـلـس عـزایت را

جسارت است ولی میشود همین شب سرد            کـشی به روی سرم لحظه ای عبایت را

گمان کنم که صدایت گرفته چون زینب            مـیان بغـض صـدا می زنـی خـدایت را